بسم الله الرحمن الرحیم
وَآتَاکُم مِّن کُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ کَفَّارٌ
از هر چه از او خواستید به شما عطا کرد و اگر نعمتخدا را شماره کنید نمىتوانید آن را به شمار درآورید قطعا انسان ستمپیشه ناسپاس است
مدیتیشن حضور نعمت
آرزوهای انسان ، آرزوهای محال است.زیرا هر چه که بخواهیم در حقیقت فورا آماده و حاضر است. مانند خداوند که هیچ آرزویی ندارد زیرا هر چه بخواهد بلافاصله آماده می شود و در بهشت هم اینگونه است که فاصله ای بین خواسته ی انسان و آنچه خواسته شده وجود ندارد.
نعمت خداوند قابل شمارش نیست
نعمت نفس کشیدن قابل شمارش نیست نعمت زندگی هم و نعمت همسر و فرزند ، زیرا هر نعمت بی نهایت تکرار می شود و در عین حال هر کدام غیر دیگری است مانند آب رودخانه که دائما نو می شود . انسان هم دائما در خلقت است . خداوند ما را زنده نکرده بلکه دائما زنده می کند و دائما هم می میراند .(یحیی و یمیت)
انسان وقتی آرزوی چیزی دارد آن چیز قابل تکرار نیست و آن چیز حاضر است و بلافاصله هم از بین می رود و چیز دیگری جایگزین می شود که با چیز قبلی هر چند شباهت بسیار دارد اما تفاوت هم دارد .لذا محال است انسان حتی به یک هوس خود برسد و از طرف دیگر هر چه هوس کرده حاضر است و نه غایب !! و لذا انسان روشن بین آنچه را که می بیند می خواهد و آرزویی ندارد زیرا فردا نه او وجود دارد و نه آنچه می خواهد بلکه هر دو نو می شود .
وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِکَ غَدًا
هیچگاه مگوی فردا آن کار را انجام خواهم داد .
چرا؟؟؟؟
زیرا 1-فردا ما نیستیم و 2- کار را خدا انجام می دهد و3- کار فردا هم غیر از تصور کار امروز است.
یکی از موانع مدیتیشن هوس و آرزوهای شدید است و با این مدیتیشن می فهمیم که جوینده همان لحظه یابنده است. آنچه فردا می آید در حقیقت غیر از آرزوی ماست هر چند شباهت داشته باشد.