سلام
در این برنامه قرار است به کیفیت مدیتیشن برسیم. وقتی این کیفیت را تجربه می کنیم سرشار از شادی و سرور می شویم . اما این کیفیت حضور ، بشدت فرار است و مانند کیفیت ایمان قلبی است که بسیار شکننده است و این ایمان ورای ایمان ظاهری است .
چه چیزهایی انسان را از این کیفیت دور می کند:
1- شلوغی و در جمع بودن ، احتمال دارد انسان را از آرامش و هوشیاری حضور و مدیتیشن دور کند و درمان آن ، ساعتی خلوت گزینی است و تنها شدن است
2- پرخوری موجب می شود بدن متوجه شکم شود و خون کافی به مغز نرسد و لذا انسان گویی برای ساعتی مرده است و نمی تواند هوشیاری معنوی را حفظ کند و درمان آن به نظر من این است که آهسته غذا بخوریم و همراه با توجه و مدیتیشن باشد و ضمنا در صورت پرخوری ، روزه بگیریم
3- پرحرفی هم تجربه نشان داده که انسان را می کشد و توانی برای حفظ هوشیاری نمی ماند . و شاید لازم باشد برای ساعتی روزه سکوت بگیریم.و یا در موقع سخن گفتن کیفیت حضور داشته باشیم که خودبخود انسان کمتر سخن می گوید.
4- پر خوابی . خوابی که با مدیتیشن و حضور نباشد ، خواب غفلت است و روح را می کشد و چه سخت است دوباره زنده کردن روح !!
...........