مدیتیشن عرفانی

مدیتیشن عرفانی

مدیتیشن روزانه
مدیتیشن عرفانی

مدیتیشن عرفانی

مدیتیشن روزانه

مدییشن راهی به سوی آرامش ماندگار


http://media-cache-ec0.pinimg.com/236x/5b/78/5f/5b785f1d9ea96e6c7ed8971b54c83b92.jpg

 

یکی از قدیمی ترین و پر طرفدارترین شیوه های پناه بردن به آرامش، مدی تیشن است که حجم آمادگی مربوط به برگزاری کلاس های آن خود بیانگر همین مساله است. زندگی ماشینی و مدرن امروز و افزایش انواع استرس ها فرد را همواره طالب ارامشی می کند که می خواهد در پناه آن روز خود را سپری کند در مقاله ای که پیش رو دارید سعی شده تا با استفاده از منابع مختلف همه چیز را درباره مدی تیشن بگوئیم. هزاران سال است که مدی تیشن به عنوان روشی برای رسیدن به تعادل جسمی، روانی و ذهنی در جوامع مختلف بشری سابقه و کاربرد دارد.

  

مدی تیشن یا مراقبه در کشور ما ایران از سابقه ای طولانی برخوردار است. جملاتی مانند «درویشی را دیدم که سر به جیب مراقبه فرو برده و در دامن مکاشفه غوطه ور شده بود.»، در کتب قدیم ما زیاد به چشم می خورد. طبق تعریف «فرهنگ نامه پزشکی جایگزین» اثر دکتر سگن، مدی تیشن واژه ای عمومی است که به هر روشی که شخص برای رهایی از افکار مزاحم به منظور ارتقا» ذهنش به سطحی بالاتر و متفاوت یا رهایی از افکار دنیوی انجام می دهد، اطلاق می گردد. مدی تیشن، بودنی است با شادمانی و سر زندگی. زیرا هسته هستی شادمانی است. مدی تیشن روشی است برای رسیدن به کل هستی، مدی تیشن یعنی شاد بودن در حضور خویشتن و در وجود خویشتن. مدی تیشن کار است که شرقی ها در برابر روانکاوی غربی ها انجام می دهند. آنها تلاش می کنند که انسانی در برابر انسانی دیگر بنشیند و درون خود را برای او باز کند، در حالیکه در مدی تیشن شما درون خود را در برابر خودتان می گشایید نه دیگری. و این تنها راهی است که می توان شجاعانه و کاملا با حقیقت در آن قدم برداشت. در مراقبه نشینی و در تنهایی، روزی به ارزش های موجود در تنهایی پی خواهید برد. این تنهایی گریز از مردم و انزوا و تک روی نیست، بلکه خلوت نشینی پر برکتی است برای رسیدن به آرامش موجود در عمیق ترین قسمت های وجودی خودتان.

آیا برای مدی تیشن زمان و مکان معینی لازم است؟

در اکثر روش ها پیشنهاد می کنند که دوبار مدی تیشن، هر بار به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه در روز مناسب و کافی است. در سیستم های عرفانی به ساعات قبل از طلوع خورشید بسیار اهمیت داده می شود. بسیار خوب است که بتوانید مکان خاصی را برای انجام مدی تیشن اختصاص دهید. زیرا در این مکان به مدی تیشن عمیق تر و آرام تری دست پیدا خواهید کرد.

فواید مدی تیشن

مدی تیشن با ایجاد یک حالت آرامش طبیعی سبب کاهش عمومی بسیاری از شاخص های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی می گردد. مانند کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون، کاهش تعداد تنفس، کاهش بازتاب مقاومت آنی پوست، کاهش کورتیزول پلاسما ( یک هورمون اصلی استرس) و افزایش موج آلفا در الکتروانسفالوگرافی(موج مغزی آلفا در حالت آرامش تولید می شود).

 

مدی تیشن و تفکر مثبت

تنها تفاوت مدی تیشن و تمرکز مثبت دراین است که ما تمرکز فکر بر روی اشیای خارجی را یاد می گیریم. هنگامی که ما وارد تمرکز کامل می شویم گذشت زمان را احساس نمی کنیم. درست مانند اینکه زمان متوقف شده است. هنگامی که ذهن در تمرکز است هیچ زمانی وجود ندارد. زمان چیزی نیست اما یک تعدیل در ذهن است. زمان لحظه ها و تمام مشاهدات خارجی همگی ساخته و پرداخته ذهن هستند. تمام خوشی هایی که به وسیله ذهن به آن می رسیم موقتی و زود گذر هستند. برای دستیابی به آرامش واقعی و شادمانی ابدی ابتدا می بایست بدانیم که چه طور ذهن آسوده می گردد. چه طور تمرکز کنیم و چگونه به آن سوی ذهن و اندیشه نفوذ کنیم. با تمرکز بر روی خود و درون ما به تمرکز کامل و عمیق نایل خواهیم شد. این ماهیت مدی تیشن است.

چهارده نکته برای مدی تیشن

اول اینکه نظم در محل و زمان تمرین اهمیت به سزایی دارد. وقتی که شرایط (زمان و مکان) منظم باشد ذهن به آرامی با حداقل تاخیر فعال می شود. به عبارت بهتر همیشه سعی کنید مدی تیشن را در یک ساعت به خصوصی از روز و در یک نقطه مشخص انجام دهید. بهترین زمان از نظر موثر بودن صبح زود و غروب است. یعنی هنگامی که اتمسفر آکنده از نیروی روحی زیادی است.

دوم اینکه حتی المقدور اتاق جداگانه برای مدی تیشن داشته باشید. با تکرار مدی تیشن امواج نیرومندی در آن محل به وجود می آید. همچنین فضای آرامش و خلوص می بایست احساس شود.

سوم در حین نشستن سعی کنید رو به جهت شرق یا شمال قرار بگیرد تا از فواید نیروهای مغناطیسی بهر ه مند گردید. به حالت آزاد و ثابت بنشینید حالت نشست می بایست حالت لوتوس (نیلوفر) باشد.

چهارم ستون فقرات گردن کاملا عمود بوده و هیچ گونه فشاری بر آن وارد نشود.

پنجم قبل از شروع مغزتان دستور بدهید که به مدت معینی (از نظر زمانی) آرام باشد. گذشته حال و آینده را فراموش کند.

ششم آگاهانه تنفس را منظم کنید به مدت پنج دقیقه تنفس شکمی را انجام دهید تا هوای باز به مغزتان برسد. پس به طور تدریجی مغز را آسوده کنید.

هفتم تنفس (دم و بازدم) را هماهنگ کنید سه ثانیه دم و سه ثانیه بازدم. با منظم کردن عمل تنفس جریان پرانا و نیروی حیاتی منظم می شود.

هشتم در ابتدا اجازه دهید که فکرتان منحرف شود بدین ترتیب ذهنتان به موارد گوناگونی مشغول می شود و اما بالاخره تمرکز خواهید یافت.

نهم برای ساکن شدن ذهن به خودتان فشار نیاورید زیرا با این عمل امواج مغزی افزایش یافته و مدی تیشن به تاخیر می افتد.

دهم یک نقطه کنونی برای استراحت ذهن انتخاب کنید. اشخاصی که به طور ذاتی عقلانی (ذهنی) هستند می توانند برای این منظور اجناچاکرا را که محلی است بین دو ابرو انتخاب نمایید. برای بقیه اشخاص( اشخاصی که تحرک پذیر و هیجانی هستند) استفاده آناهاتا یا چاکرای قلب توصیه می شود هرگز این نقطه را تغییر ندهند.

یازدهم بر روی اشیای بیرنگ و خنثی تمرکز نموده و پس از بستن چشم ها آن شی را تصور کنید. اگر مانترا استفاده می کنید آن را در روان خود تکرار و تنفس هماهنگ نمایید. چنانچه مانترای مشخص ندارند از کلمه (حق) و (هو) استفاده نمایید. چنانچه شخص دوچار خواب آلودگی شد مانترا با صدای بلند تکرار کند.

دوازدهم تکرار باعث خلوص و پاکی اندیشه خواهد شد. در صورتی که امواج صوتی که امواج صوتی با امواج مغز همراه بوده این عمل بدون آگاهی از معنای آن باشد. تکرار لفظی از طریق تکرار ذهنی و روانی به زبان تله پاتیک پیشرفت خواهد نمود. و در آنجاست که اندیشه پاک خواهد شد.

سیزدهم با تمرین مدی تیشن دو گانگی از بین رفته و ساماندهی و خود برتر جانشین خواهد شد. با ادامه آن دیگر بی حوصله و بی تاب نخواهید شد.

و بالاخره در ساماندهی شخص در حالتی از خوشی و سعادت به سر می برد که آگاهی شخص آگاه و دانسته همگی به یک مورد اطلاع می شود و در اینجاست که خود برتر به وجود می آید. اگر روزی نیم ساعت عمل مدی تیشن را انجام دهید قادر خواهید بود به زندگی با قدرت روحی و آرامش بیشتری بنگرید.



منبع

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد