مدیتیشن عرفانی

مدیتیشن عرفانی

مدیتیشن روزانه
مدیتیشن عرفانی

مدیتیشن عرفانی

مدیتیشن روزانه

مثبت اندیشی از منظر عرفانی(۱)

بنام آنکه جان را فکرت آموخت 

پیام نهایی:

در جهان چیز منفی وجود ندارد. همه چیز مثبت است اما در درونمان، هم مثبت و هم منفی داریم.

چکیده مقاله:

همه چیز خوب، زیبا و دوست داشتنی است. در جهان بدی و خوبی وجود ندارد ولی دو نوع خوبی داریم. در جهان واقعی منفی و مثبت نیست در قلب ما منفی و مثبت، خیر و شر هست. جهانی که خدا می آفریند سرتاسر زیباست اما جهانی که در پندار ماست و در دل ما جریان دارد زشت و زیباست . موجوداتی که خداوند بطور واقعی می آفریند جملگی خوب ،نیکو ،پاک ، سالم و بیگناه هستند. اما موجوداتی که در درون و اندیشه ما پدید می آیند دو دسته می شوند، عده ای خوب و سالم و عده ای دیگر بیمار و بد هستند.  

هر چه خداوند می آفریند و به ما می دهد نعمت است اما نعمت های خداوند در درون ما به نعمت و نقمت تقسیم می شوند. نعمت هایی که باب میل و هوس ماست نعمت هستند اما نعمت هایی را که بر خلاف میل ما هستند، تکذیب می کنیم و. نقمت می شمریم. ما انسانهایی هسنیم که یک چیز واحد را دو چیز متضاد می بینیم. خداوند همیشه بخشاینده و مهربان است اما ما بواسطه بی خبری و کودک بودن، مهربانی خداوند را به غضب و خشم خدا تعبیر و تفسیر می کنیم. همه انسانها بطور واقعی و عینی خوشبخت اند همه آنها معصوم و پاک هستند اما در جهان اندیشه و ذهن، عده ای خود را خوشبخت و برخی خود را بدبخت تصور می کنند. همه انسانها سالم هستند اما در  جهان ذهن و اندیشه عده ای خود را بیمار می یابند و برخی خود را سالم می بینند. همه موجودات بطور واقعی زنده هستند و برای همیشه زندگی دارند اما ما انواع زندگی را به مرگ و زندگی تعبیر و تفسیر می کنیم. همه موجودات بدون استثنا به ما خوبی می کنند اما فکر می کنیم، برخی به ما بدی و ظلم می کنند و و بجای سپاسگزاری و تشکر به آنها حمله ور می شویم و فحش و ناسزا می گوییم!!. بجای اظهار عشق و محبت، تنفر و کینه  آنها را به دل می گیریم. در جهان واقعی فقط خداوند وجود دارد. اسماء آیات و کلمات الهی هستند اما در جهان درونی و نفسانی ما خداوند هم وجود دارد و شیطان هم وجود دارد. شیطان، شرّ و بدی بسیار بسیار کوچک و حقیر هستند. از دایره نفس ما خارج نیستند. باطل و کذب هستند. اما خداوند، خوبی و سلامتی واقعی بسیار بسیار بزرگ و عزیز هستند. حق و صدق می باشند. هنگامی که این معنا و واقعیت را همان گونه که هست ، درک کردیم آیات تکوینی قرآن را به جان و دل می پذیریم. امور منفی و باطل ناچیز می شوند (( انّ الباطل و کان زهوقا)) 81/17 در جهان واقعی فقط و فقط خداوند اختیار دارد و همه موجودات بدون استثناء، عبد و مجری فرامین خداوند هستند. همه مجبور مطلق هستند اما در جهان درونی و نفسانی، ما اختیار د اریم هر کاری را انجام دهیم. واقعیت جبر واختیار این است که انسان ها در عمل مجبورند ولی در فکر و اندیشه مختارند. اگر اندیشه مثبت داشتند خداوند اعمال بیرونی را مثبت می سازد و در جهت مثبت تغییر می دهد. اما اگر اندیشه منفی داشتند خداوند اعمال و روی دادهای بیرونی را منفی نشان می دهد و در جهت منفی تغییر می کند.

گر بود اندیشه ات گل، گلشنی              گر بود خار، تو هیمه گلخنی

مثنوی

در جهان واقعی خداوند همه کاره و دیگران هیچکاره اند. مانند مرده ای در دست خدا هستند. حرکت و تغییر آنها، به دست خداوند هست و این معنای (( لا حول ولا قوة الّا بالله العلی العظیم )) است. اما در جهان ذهنی و درونی ما، هر موجودی قدرتی و اختیاری دارد فلذا از آنها میترسیم، به آنها دل می بندیم، از آنها انتظار کمک داریم. جهان ما، جهان کثرت می شود ولی جهان واقعی جهان وحدت است و همه موجودات تحت فرمان یکی هستند. در جهان واقعی همه چیز صاحب و مالک دارد. صاحب و مالک اشیاء فقط خداست ما هم متعلق به صاحب و مالک خود یعنی خدا هستیم و اگر بفهمیم که به خدا تعلق داریم آنگاه به سوی او رجوع می کنیم. ((انّا لله و انّا الیه راجعون)) 156/2 اما در جهان پنداری و خیالی همه چیز مستقل هستند و ما نه تنها احساس استقلال  میکنیم بلکه چیز های دیگر را هم، صاحب می شویم و این احساسات دروغین، ما در همه بیماری های روحی هستند. وقتی مال و اموال خود را از دست می دهیم یا آبرو و مقام خود را در معرض خطر می بینیم و یا بیماری جسم، ما را تهدید می کند، دچار بحران روحی و بیماری روانی می شویم اما انسانی که آنها را متعلق به خدا می داند هیچگاه دچار محرومیت و عقده حقارت نمی شود.  

 

ادامه دارد

مدیتیشن "لبخند درونی"

لبخند درونی


زمان انجام این مراقبه : هروقت نشستید و کاری ندارید

دستور :

مرحله اول : از دهان تنفس کنید

خود را ریلکس کرده و بگذارید تا قدری دهانتان باز باشد. شروع به تنفس از راه دهان کنید ولی نه خیلی عمیق. فقط بگذارید تا با نفس کشیدن، در بدنتان احساس سبکی کنید. این کار را برای مدتی انجام دهید. تا وقتی احساس کنید نفستان سبک شده است و فک پایینی کاملا شل و ریلکس است.

مرحله دوم : لبخند را حس کنید

در این موقع، یک لبخند را در درون خود احساس کنید. نه روی صورت بلکه در تمام وجودتان. حتماً هم می توانید این کار را انجام دهید. این لبخند قرار نیست روی صورت شما قرار بگیرد. این لبخند یک لبخند درونی است که در تمام وجودتان رخنه می کند. نمی توان خیلی آن را توضیح داد، باید سعی کنید تا بتوانید آن را حس کنید. مثل این است که شکمتان در حال لبخند زدن است. این لبخند خیلی نرم و لطیف است. مثل اینکه یک گل رز در درون شکمتان در حال باز شدن است و رایحه خودش را در تمام بدن پخش می کند.

اگر بتوانید این تمرین را مرتب انجام دهید و آن را کاملاً حس کنید در تمام شبانه روز خوشحال خواهید بود. هروقت هم احساس کردید که آن شادی را گم کردید، چشمانتان را ببندید و دوباره همان لبخند را در درونتان پیدا کنید. هروقت که بخواهید می توانید.

مدیتیشن با اسماء حسنی

در اشفته بازاردنیای امروز چیزی که شاید بیشتر از همه انسانها رو ازار میده استرس و اضطرابهایی هست که شاید خیلی هامون گرفتارشیم و علت و منشا ش رو هم نمیدونیم هزار و یک راه حل جور واجور برای از بین بردن استرس پیشنهاد میشه از رفتن به کلاس یوگا و مدیتیشن گرفته تا رفتن به ماهیگیری و نگهداری ماهی در اکواریوم منزل واستفاده از قرص شیمیایی و چای گیاهی و غیره و ذالک ولی خیلی ها نه وقتش رو دارن نه حوصله اش رو و نه بودجه اش رو پس حالا چاره کار چیه ؟

پیشنهادی که من اینجا براتون دارم موثرترین و کم خرج ترین روشه که کم کم در تمام دنیا در حال گسترشه و اون هم مدیتیشن با اسما حسنی(اسامی خداوند) هست اگه امسال تو مراسم احیا شرکت کرده باشید احتمالا دعای جوشن کبیر رو خوندید و ارامش خاص اون دعا رو تجربه کردید ولی برای مدیتیشن چکار باید کرد؟


برای رسیدن به ارامش روانی و رهایی از اضطراب اول ریشه یابی کنید ببینید منشا اضطراب شما چیه به درونتون مراجعه کنید تا جواب رو بیابید حالا فرض کنیم از تنهایی ترس دارید در این صورت هر وقت احساس استرس بهتون دست داد در همون حال ذکر" یا انیس "رو بگید در قید شمارش تعدادش نباشید فقط تا زمانیکه دلتون اروم بگیره این ذکر رو تکرار کنید ممکنه با ده بار ذکر ارامش پیدا کنید و ممکن هم هست ده ساعت طول بکشه تا زمانی این کار رو ادامه بدید که نام خدا ملکه وجودتون بشه و به ارامش روانی رضایتبخشی دست پیدا کنید.

اگه از ابتلا به یه بیماری یا قرار گرفتن تو یه موقعیت خاص ترس دارید ذکر" یا مانع "رو تا رسیدن به ارامش روانی بگید.

اگه دل نرم و ظاهر خشنی دارید و از این وضع ناراحت و افسرده اید همیشه زیر لب ذکر "یا لطیف "بگید.

اگه ظاهر ملایمی دارید ولی شغلی دارید که باید همه ازتون حساب ببرن ذکر" یا جبار" رو بگید تا این صفت خداوند در روح شما هم تجلی کنه .

خداوند 1001 اسم داره و با مطالعه جوشن کبیر میتونید ذکر مورد نظرتون رو که به شما ارامش بده پیدا کنید.من خودم این نوع مدیتیشن رو امتحان کردم تاثیرش خیلی بیشتر از کلاس یوگاست حتما امتحان کنید به امتحانش میارزه. 

منبع:http://hiddenmiracel.persianblog.ir

عبادت و مدیتیشن

انسان ولو ایمان هم داشته باشد خدا را فراموش می کند مگر در موارد احتیاج و اضطرار . هدف از عبادت جلوگیری از فراموشی و حفظ ارتباط با خداست . عبادت دستگاه گیرنده عابد را به سمت خدا می گرداند و به او امکان می دهد که از راه دعا و مراقبه انرژی از او دریافت کند .

انرژی الهی اکسیری است برای شفای تمام دردها بخصوص دردهای روح . این انرژی روح را سرزنده نگاه می دارد و آن را تصفیه می کند و از همه مهمتر مانع پائین آمدن سطح بیداری آن می شود .

در مراقبه اصل حضور قلب است . به همین خاطر کلام و الفاظ بعد از حضور قلب می باشند . اگر دعا همراه با توجه باشد و معنای آن در ذهنمان طنین بیاندازد بطور کامل ثبت می شود . در مقابل در لحظاتی که توجهی نباشد نوار مغناطیس عبادتمان دارای جاهای خالی می شود .

مراقبه به هر شکلی باشد اگر با حضور قلب باشد به خداوند می رسد و چنانچه همراه با شوذ و هیجان باشد اثر بیشتری دارد . این شور و هیجان می تواند موسیقی ، آوای خوش ، محیطی خاص و غیره پدید آورد . خواسته هایی که در وقت دعا از خدا می خواهیم بستگی به رشد روحانی ما دارد . کسی که رشدش در مرحله پائینی است می تواند هر دوی خواسته های مادی و معنوی را داشته باشد . در این مرحله خواسته مادی داشتن اشکالی ندارد و حتی می تواند مفید هم باشد . در مرحله بعدی رشد روحانی چون در عابد تغییراتی انجام شده خواسته های او نیز تغییر می کند بطوری که دیگر خواسته های مادی برایش نمی ماند . در این مرحله از خدا می خواهد تا از اسارت نفس رهایش کند . در این حال آرزو دارد که خدا را بیشتر دوست بدارد و به او نزدیکتر بشود و رضایت او را بطلبد .  

منبع:http://bidari-roohani.blogfa.com/

مدیتیشن و عشق

عشق تجربه ای روحانی است که با جریان و جوشش انرژی درون همراه بوده و میتواند حس عمیقی از نشاط ، مستی ، سبکی ، آرامش و رهایی را با خود داشته باشد و در صورت هدایت، نیروی عشق عامل حرکت معنوی و سیر و سلوک فرد شده و عاشق را به سمت وحدت وجود ، بی خودی عرفانی و کشف خداوند میکشاند.عشق نیز میتواند دارای ابعاد ذهنی باشد

بالطبع عشق واقعی جنسی روحی داشته و این نوع عشق مثل نیرویی کیمیایی وجود فرد را متحول میکند و ناخواسته نفس فرد ذوب میشود، به عبارتی خودذهنی خاموش شده یا به تبع خودروحی به سمت معشوق و بعدها انرژی طبیعت جهت گیری میکند. وقتی با نیروی عشق، روح فرد به رستاخیز در می آید تمامی لحظات عاشق غنی شده و کیفیتی روحانی پیدا میکند و روح بیدار در لابه لای حرکات فرد جریان دارد، نگاه و حواس عاشق عمیق و متفاوت میباشد، کلام عاشق متفاوت میباشد، راه رفتن و حتی نفس کشیدن او متفاوت میباشد و کل زندگی فرد عاشقانه و آگاهانه خواهد بود به عبارتی عاشق با هر عملی در مراقبه و نیایش میباشد، حضوری پُرانرژی و وجودی با خیروبرکت خواهد داشت.

انسان بدون عشق یعنی بدون روح! به عبارتی نشانه بیدار بودن روح افراد داشتن کیفیت عشق در وجود میباشد، پس اگر سیستمی با پرورش و بیداری روح، تجربه و کیفیت عشق را به همراه دارد برعکس، جوشش عشق نیز در صورت تمرین و شکل گیری میتواند موجب بیداری روح گردد، حال اگر هردو آنها یعنی تمرینات ریاضتی و روحی با تجارب یا تمرینات عشقی با هم جلو رود، مسیر سیر و سلوک و تکامل روحی هموارتر میشود. عاشق همیشه برنده ست.

با توضیحات فوق نقش و معجزه مدیتیشن در مکاشفات عشقی بیشتر معلوم میشود. تمرینات مدیتیشن با کنار زدن موانع رستاخیز عشق یعنی با شکست حصارهای ذهنی و کنترل نَفس و از طرفی بیداری و جوششهای روحی به فوران عشق در وجود فرد و رشد عشق الهی در جوامع کمک میکند.

منبع؟http://www.meditatorhouse.com/love.htm