برنامه مهرماه(4)

هوالظاهر
در نکوهش اعتیاد به گمان و فکر

إَنَّ الظَّنَّ لاَ یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا(یونس36و نجم28)
اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ(حجرات 12)
ما معتاد به فکر و خیال هستیم و فکر و خیال ما را از حق و حقیقت دور می کند و مانند ابری خورشید معرفت را می پوشاند.
در مدیتیشن فکر کم و در نهایت برای لحظاتی متوقف می شود و روشن بینی حاصل می گردد . خداوند در قرآن می فرماید زیاد فکر و گمان نکنید و فقط در حد نیاز از آن استفاده کنید و از طرف دیگر دوبار در قرآن آمده که گمان پردازی و تئوری ها  حق و حقیقت را نشان نمی دهد و به نظر مولانا هر چه بیشتر فکر کنی ،حقیقت پوشیده تر می شود .
آیات خدا حاضر هستند و فکر و خیال موجب می شود چشم های خود را ببندیم و به دنیای توهمی درون برویم . مثلا زمین و آسمان ، تاریکی و نور و زن و باد و رعد و برق و کشتی و هواپیما و ... ..... آیات الهی هستند و ما به دقت به آنها نظر نمی کنیم و در افکار باطل خود غوطه ور هستیم. خداوند و آیات او خیلی نزدیک هستند و ما در دوردست ها دنبال آن می گردیم.
آزمودم عقل دوراندیش را
بعد از این دیوانه سازم خویش را

مولانا می گوید فکر و خیال دوراندیش است و مجنون و دیوانه فکر نمی کند و ما دوست داریم مانند دیوانه ها بی خیال شویم.

برنامه مهرماه(3)

هوالمصور
تصورات اجباری و اختیاری

جهان بیرون تصورات هستند و جهان درون هم تصورات می باشد. تصورات بیرونی اجباری است و تحت کنترول ما نیستند و تصورات خدا هستند . اما تصورات درونی ، اختیاری است ما با تغییر تصورات درونی می توانیم اراده ی خدا را تغییر دهیم و تصورات بیرونی هم تغییر یابند .
خداوند می فرماید تغییرات بیرونی تابعی از تغییرات درونی است.
 إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ (رعد 11)
جهان بیرون هم روان است و جهان درون هم روان می باشد . جهان بیرون روان خداست و جهان درون روان ماست . اجسام در این بینش به ارواح تبدیل می شود .
روز در خواب خدا هستیم و شب در خواب خود.!!!
و در این بینش متوجه می شویم خداوند خود خدایی ماست و خداوند اصل و ریشه ی ماست و ما از خداییم و بسوی او می رویم (انالله و انا الیه راجعون) وقتی انسان به خدا می رسد در خدا محو می شود . مانند آب رودخانه که به دریا می رسد در دریا محو می شود.

برنامه مهرماه (۲)

هوالمصور 

تصویر و تفسیر  

۵-تصورمادی یک مانع برای داشتن کیفیت مدیتیشن است جهان مادی در حقیقت تصور در تصور است . خداوند در ابتدا برای ما تصویرسازی می کند که برای همه ی انسان ها مشترک است و البته برای هر شخص منحصر به فرد است و ما این تصورات مغزی را تفسیر می کنیم و بالاترین تفسیر ، تفسیر معنوی است تفسیر دینامیک داشتن . تفسیر استاتیک داشتن از دنیا انسان را سنگین و کسل و کند می کند اما تفسیر دینامیک از جهان انسان را سبک و چالاک و رقصان می سازد. 

اگر کسی بتواند تفسیر دینامیک داشته باشد احتمالا قیامت را مشاهده می کند زیرا در این تفسیر کوهها مانند جویها و ابرها ، روان و سیال است و نظام مادی محو می شود و یک جهان دائما نوشونده مشاهده می شود.  

..............

برنامه مهرماه(1)

سلام

در این برنامه قرار است به کیفیت مدیتیشن برسیم. وقتی این کیفیت را تجربه می کنیم سرشار از شادی و سرور می شویم . اما این کیفیت حضور ، بشدت فرار است و مانند کیفیت ایمان قلبی است که بسیار شکننده است و این ایمان ورای ایمان ظاهری است . 

چه چیزهایی انسان را از این کیفیت دور می کند:

1- شلوغی و در جمع بودن ، احتمال دارد  انسان را از آرامش  و هوشیاری حضور و مدیتیشن دور کند و درمان آن ، ساعتی خلوت گزینی است و تنها شدن است 

2- پرخوری موجب می شود بدن متوجه شکم شود و خون کافی به مغز نرسد و لذا انسان گویی برای ساعتی مرده است و نمی تواند هوشیاری معنوی را حفظ کند و درمان آن به نظر من این است که آهسته غذا بخوریم و همراه با توجه و مدیتیشن باشد و ضمنا در صورت پرخوری ، روزه بگیریم

3- پرحرفی هم تجربه نشان داده که انسان را می کشد و توانی برای حفظ هوشیاری نمی ماند . و شاید لازم باشد برای ساعتی روزه سکوت بگیریم.و یا در موقع سخن گفتن کیفیت حضور داشته باشیم که خودبخود انسان کمتر سخن می گوید.

4- پر خوابی . خوابی که با مدیتیشن و حضور نباشد ، خواب غفلت است و روح را می کشد و چه سخت است دوباره زنده کردن روح !!

...........