مدیتیشن دیدن جان

بسم الله الرحمن الرحیم 

روان انسان روان است مانند آب ، جسم هم وقتی توجه کنیم روان است مانند آب و در حقیقت جسم مادی یک تصور ذهنی است.  

جسم، جان و جانان 

مولانا می گوید:جان ها پیدا و پنهان جان جان 

جان نسبت به جسم پنهان است اما وقتی جسم مادی محو شد ، جان پیدا می شود و این جان نسبت به جانِ جان (جانان) جسم محسوب می شود اما جسم کیهانی است یعنی گستره ی آن تمام عالم امکان و تمام مرئی هاست .  

انسان یا به جسم نظر می کند و یا به جان و یا به جانِ جان . 

باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی  

دراین مدیتیشن بجای دیدن جسم ، جان خویش را می بینیم

مدیتیشن امروز جمعه

بسم الله الرحمن الرحیم 

مدیتیشن توکل 

توکل در قرآن بسیار آمده است .انسان وقتی در دادگاه وکیل می گیرد ممکن است خودش هم صحبت کند و دخالت نماید و ممکن است هیچ دخالتی نکند و وکیل کافی باشد. وقتی انسان خداوند را وکیل می گیرد نباید دخالت کند و در حقیقت باید از سر راه کنار برود . و در این حالت وکالت نوعی تفویض محسوب می شود و می گوید :(افوض امری الی الله )کار را به خدا سپردم و هر چه خدا یا وکیل بگوید تسلیم است و راضی است این کل چهار ستون ایمان است (توکل- تفویض - تسلیم -رضاء) 

توکل داشتن با هوس داشتن منافات دارد زیرا انسان چیزی می خواهد که خدا نمی خواهد و یا آنچه خدا می خواهد او نمی خواهد . اما اگر هوس به موازات اراده ی الهی باشد بر حق است و در حقیقت دعا کردن به دستور خداست. 

ما بر روی این حقیقت تمرکز می کنیم که تنها یک شاهد هستیم و همه ی کارها را خداوند و بندگان او انجام می دهند و بدن انسان هم بنده ی ما نیست بلکه بنده ی خداست و لذا وقتی بدن هم کاری انجام می دهد بهتر است  تماشاگر باشیم و خود را بازیگر ندانیم.حتی افکار ما هم بنده ی خدا هستند و نه بنده ی ما و فقط بهتر است آنها را تماشا کنیم

مدیتیشن چهار شنبه سو خرداد

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَآتَاکُم مِّن کُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ کَفَّارٌ ﴿۳۴﴾ ابراهیم 

 از هر چه از او خواستید به شما عطا کرد و اگر نعمت‏خدا را شماره کنید نمى‏توانید آن را به شمار درآورید قطعا انسان ستم‏پیشه ناسپاس است  

مدیتیشن حضور نعمت  

آرزوهای انسان ، آرزوهای محال است.زیرا هر چه که بخواهیم در حقیقت فورا آماده و حاضر است. مانند خداوند که هیچ آرزویی ندارد زیرا هر چه بخواهد بلافاصله آماده می شود و در بهشت هم اینگونه است که فاصله ای بین خواسته ی انسان و آنچه خواسته شده وجود ندارد. 

نعمت خداوند قابل شمارش نیست 

نعمت نفس کشیدن قابل شمارش نیست نعمت زندگی هم و نعمت همسر و فرزند ، زیرا هر نعمت بی نهایت تکرار می شود و در عین حال هر کدام غیر دیگری است مانند آب رودخانه که دائما نو می شود . انسان هم دائما در خلقت است . خداوند ما را زنده نکرده بلکه دائما زنده می کند و دائما هم می میراند .(یحیی و یمیت) 

انسان وقتی آرزوی چیزی دارد آن چیز قابل تکرار نیست و آن چیز حاضر است و بلافاصله هم از بین می رود و چیز دیگری جایگزین می شود که با چیز قبلی هر چند شباهت بسیار دارد اما تفاوت هم دارد .لذا محال است انسان حتی به یک هوس خود برسد و از طرف دیگر هر چه هوس کرده حاضر است و نه غایب !! و لذا انسان روشن بین آنچه را که می بیند می خواهد و آرزویی ندارد زیرا فردا نه او وجود دارد و نه آنچه می خواهد بلکه هر دو نو می شود . 

وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِکَ غَدًا ﴿۲۳﴾ کهف 

هیچگاه مگوی فردا آن کار را انجام خواهم داد . 

چرا؟؟؟؟ 

زیرا 1-فردا ما نیستیم و 2- کار را خدا انجام می دهد و3- کار فردا هم غیر از تصور کار امروز  است.  

یکی از موانع مدیتیشن هوس و آرزوهای شدید است و با این مدیتیشن می فهمیم که جوینده همان لحظه یابنده است. آنچه فردا می آید در حقیقت غیر از آرزوی ماست هر چند شباهت داشته باشد. 

مدیتیشن امروز دوم خرداد

بسم الله الرحمن الرحیم   

مدیتیشن مردن

هرکه از دیدار،برخوردار شد این جهان ،در چشم او مردار شد 

إِنَّکَ مَیِّتٌ وَإِنَّهُم مَّیِّتُونَ ﴿۳۰﴾ زمر  

امور اعتباری نیست موجود

عدد بسیار و یک چیز است معدود 

جهان را نیست هستی جز مجازی

سراسر کار او لهو است و بازی 

پس تو را هر لحظه مرگ و رجعتی است…مصطفی فرمود دنیا ساعتیست
آزمودم مرگ من در زندگیست…چون رهی زین زندگی پایندگیست
*این جهان زندان و ما زندانیان…حفره کن زندان و خود را وارهان
*آدمی مخفیست در زیر زبان…این زبان پرده است بر درگاه جان
*تیر پران بین و ناپیدا کمان…جانها پیدا و پنهان جان جان 

ما در این مدیتیشن بر این واقعیت قرآنی و عرفانی تمرکز می کنیم  که دنیا مردار است و ما هستیم که به آن حیات مجازی می دهیم مانند یک فیلم سینمایی که عکس های متحرک هستند و در تصور و خیال خود به فیلم معنا و حقیقت می دهیم در حالیکه همه اش اپیزود است و مثلا تنها ما قطعه ای را از راه رفتن می بینیم و بقیه را تصور می کنیم در حالیکه واقعا رخ نداده است. 

همه بازیگر هستیم (انما الحیوه الدنیا لهو ولعب) و پشت صحنه همه چیز توخالی است.  

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچکس نبود  

در حقیقت می توان گفت: 

یکی هست و یکی نیست غیر از خدا هیچکس نیست یعنی فقط خدا وجود دارد و اسمای او اسمای اسمای او .... 

ما حتی نام خدا هم نیستیم بلکه نام نام نام .... خداییم . سایه ی سایه ی سایه ی ..... خدا 

در این مدیتیشن هویت فردی و ذهنی گم می شود وهویت جمعی و خدایی آشکار می گردد.

 

مدیتیشن امروز اول خرداد

مدیتیشن حرکت 

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ (نمل۸۸) 

وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا (نبا۲۰) 

وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿۳﴾ (تکویر) 

وَیَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا ﴿۴۷﴾ کهف 

وَتَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا ﴿۱۰﴾ طور 

ما کوهها را ساکن می بینیم در حالیکه جامدات هر چند ظاهرا بی حرکت هستند و لی در حقیقت در حر کت مداوم مانند ابرها و آبهای رودخانه ها هستند.  

روز قیامت حقیقت آشکار می شود و کوهها به حرکت در می آیند و البته اگر نور حق جلوه کند الان آن حرکت را می بینیم . 

ما مدیتیشن می کنیم بر روی این جمله که همه چیز در حرکت است و جهان نا آرام است و انسان هم در حرکت است و هر دم نو می شود اما بخشی از جهان که اصل است ثابت و بی حرکت است و آن حقیقت وجودی انسان است که بین همه ی انسان ها مشترک است و هویت فردی نیست بلکه یک هویت جمعی است و حتی یک هویت مشترک بین همه ی مخلوقات از جمادات و حیوانات و گیاهان و انسان ها و فرشتگان است. یعنی ما با همه ی جهان و جهانیان خویشاوندیم و غریبه ای نیست. 

ما بر روی این حقیقت مراقبه می کنیم و تلاش می کنیم تا جهان نامرئی در سکون و جهان مرئی  در حرکت را مشاهده کنیم.